ജീവിതമാകുന്ന രണ്ടുവര കോപ്പി ബുക്കില്‍ ദിവസങ്ങള്‍ കൊണ്ടെഴുതുമ്പോള്‍ സന്തോഷത്തില്‍ അക്ഷരങ്ങള്‍ വടിവൊത്തതാകുന്നു . സങ്കടത്തില്‍ കൈവിറയലാല്‍ അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് സ്ഥിരത നഷ്ടമാകുന്നു . ജീവിതം മുന്നോട്ട് നീങ്ങുമ്പോള്‍ പേജുകള്‍ മറിയുമ്പോള്‍ മറിയാത്ത പേജുകള്‍ ശക്തിയായ് മറിയ്ക്കുമ്പോള്‍ ജീവിതത്തിന് മുറിവേല്‍ക്കുന്നു . ആ മുറിവില്‍ നിന്ന് വാര്‍ന്നൊഴുകുന്ന രക്ത നിറമുള്ള കണ്ണീരാണ് മനസ്സ് മരവിപ്പിയ്ക്കുന്ന ഇഞ്ചക്ഷന്‍ . മറിച്ചിട്ടും മറിയാത്തവയെ ഉമിനീരാല്‍ തട്ടിമാറ്റുമ്പോള്‍ തട്ടിമാറ്റിയ പേജിലെ തെറ്റുകള്‍ തിരുത്താന്‍ അദ്ധ്യാപകന്റെ കയ്യില്‍ക്കൊടുക്കാന്‍ നാം മറന്നിട്ടുണ്ടാകും . ആ തെറ്റിന് നിസ്സാര വില നല്‍കി മുന്നോട്ട് പോകുമ്പോള്‍ നിറം മങ്ങിയ പേജുകള്‍ കൂടുന്നു . ഈ പേജുകള്‍ വിട്ട് അടുത്ത പേജുകാണുവാനുള്ള വെമ്പല്‍ കയ്യക്ഷരം വലുതാക്കുവാനും പ്രേരിപ്പിയ്ക്കുന്നു . അങ്ങനെ ജീവിതത്തിന് വേഗതയേറുന്നു . തണുത്ത വെള്ളം ചൂടായപ്പോള്‍ ഇറങ്ങിപ്പോകാന്‍ കഴിയാത്ത തവളയായ് നാം ചിത്രീകരിക്കപ്പെടു
ഒലിച്ചു പോകാത്ത ഉറച്ച ചിന്തകള്‍ ...