അമ്മയുടെ വയറിനുള്ളില്‍ ആയിരിക്കുമ്പോള്‍ നമുക്ക് സ്റ്റഡി ലീവ്.പുറത്തു വന്നാല്‍ എക്സാം ഡേയും.ആദ്യം പാല്‍ നുകരുമ്പോള്‍ എക്സാം ഹാളില്‍ അദ്ധ്യാപകന്‍ വന്നിരിക്കും.ആദ്യ കരച്ചിലോടെ ചോദ്യ പേപ്പര്‍ നമുക്ക് മുന്നിലെത്തും.പിന്നീടുള്ള നമ്മുടെ സ്കൂള്‍ collage കാലഘട്ടത്തില്‍ നാം ആദ്യ പകുതി ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്തരം നല്‍കിയിരിക്കും.പിന്നെ പുറകോട്ടു നോട്ടമില്ല.അത് തെറ്റോ ശരിയോ ആകാം.ഫലം നാം അനുഭവിച്ചേ മതിയാകൂ.
രണ്ടാം പാതി ഉത്തരം ചെയ്യേണ്ടത് നമ്മില്‍ നിന്നും ഒരു പങ്കു പോയി കഴിയുമ്പോഴാണ് .അല്ലെങ്കില്‍ നമുക്ക് ഒരു പങ്കു കിട്ടുമ്പോഴാണ്.പിന്നെ പിന്നെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് കാഠിന്യം കൂടുന്നതോ ,അതോ നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ കുറയുന്നതോ? അതെ.ചോദ്യം നമ്മെ ആലോസരപ്പെടുത്തി കൊണ്ടുള്ളതാകുന്നു .
അങ്ങനെ എക്സാം മുക്കാല്‍ ഭാഗം തീരുമ്പോഴേക്കും ,പേനയുടെ മഷി നിലക്കാറാകും...എഴുതിയ കടലാസ്സുകള്‍ മങ്ങപ്പെടും....അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ക്കു സ്ഥിരതയും...അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് അസ്ഥിരതയും കൈവരും....അങ്ങനെ അവസാനത്തെ അഞ്ചു ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കും ഉത്തരം നാമറിയാതെ എഴുതപ്പെടുന്നു..
അവസാന ചോദ്യത്തിനും ഉത്തരം എഴുതി പേനയിലെ അവസാന തുള്ളിയാല്‍ പൂര്‍ണവിരാമം ഇടുമ്പോള്‍ ,നമ്മുടെ വഴികളില്‍ കരിനിഴല്‍ വീഴ്ത്തി , മറ്റൊരു ജീവിതത്തിന്റെ വാതയാനങ്ങള്‍ തുറന്നു മറ്റൊരാളുടെ അടുക്കല്‍ നാമെത്തുന്നു...
ഉത്തരക്കടലസ്സില്‍ ഒടുവില്‍ അയാള്‍ വിധിക്കുന്നു നമ്മുടെ ജയവും തോല്‍വിയും...
ജീവിതം ഒരു പരീക്ഷ അല്ലേ ചിരുതേ ...
ReplyDeleteഅദ്ദന്നെ
ReplyDeleteയ ഥാര്‍ഥ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള ഒരു യോഗ്യതാ നിര്‍ണ്ണയ പരീക്ഷയല്ലേ ഈ ജീവിതം
ReplyDelete. ചിന്തകള്‍ കൊള്ളാം