അമ്മു എല്ലാ ഞായര് ആഴ്ചത്തെയും പോലെ രാവിലെ തന്നെ അച്ഛനോടൊപ്പം തോട്ടത്തില് ഇറങ്ങി അച്ഛനെ സഹായിക്കുന്നതിനിടയില് ഭിത്തിയില് ചാരിവെച്ചിരുന്ന കൊച്ചു തൂമ്പ അവളുടെ ശ്രദ്ധയില്പ്പെട്ടു.. ഏറെക്കാലമായി താന് സുക്ഷിച്ചു വെച്ചിരുന്ന അശോകത്തിന്റെ കായ എടുത്തു അവള് ഓടി വന്നു ഒരു സ്ഥലം കണ്ട് കുഴിച്ചു തുടങ്ങി പെട്ടന്നവള് മണ്ണ് വെട്ടിയതും അത് കൊണ്ടത് ഒരു പാവം മണ്ണിരയുടെ ദേഹത്തായിരുന്നു ശ്ശ്ശ് അമ്മു വാ കൈ കൊണ്ടടച്ചു അച്ഛാ അച്ഛന് പറഞ്ഞു സാരമില്ല മോളെ.. അച്ഛനിത്ര കഠിന ഹൃദയനാണോ? അമ്മു ചിന്തിച്ചു പ്രകൃതി അതിനൊരു പ്രതിവിധി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് മോളെ മുറിയും തോറും പുതിയ മണ്ണിരകള് അവയില് നിന്നും ജന്മമെടുക്കും അമ്മുവിന് സന്തോഷമായി. താനൊരു മണ്ണിരയെ കൂടി ഉണ്ടാക്കിയല്ലോ എന്നോര്ത്ത് :)(:
ഒലിച്ചു പോകാത്ത ഉറച്ച ചിന്തകള് ...