ചിരുതക്കുട്ടിയുടെ ചിന്തകള്‍

എന്റെ ജീവിതത്തില്‍  വെറും മുന്ന് ദിവസം മാത്രം എനിക്ക് കാഴ്ച കിട്ടിയാല്‍ ഞാന്‍ ഞാന്‍ ചെയ്യുന്നവ . . എന്റെ കുടുംബാങ്ങങ്ങളെ കാണാന്‍ ആയിരിക്കും ഞാന്‍ ആദ്യം ആഗ്രഹിക്കുക .തുടര്‍ന്ന്..എന്റെ കുട്ടുകാരെ കാണുവാനും പിന്നീട് തൃശ്ശൂര്‍ പുറം കാണുവാനും ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കും .ആറന്മുള വള്ളം കളിയപ്പറ്റി കുടുതല്‍ അറിഞ്ഞു ഒരുതവണ എങ്കില്‍ ഒരുതവണ അത് കാണാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യും .പരച്ചുട്ടില്‍ കയറി ഭൂമിയുടെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കും .മാങ്ങയും ,ചക്കയും ഒക്കെ ഞാന്‍  തന്നെ മുറിച്ചു ആര്‍ക്കും കൊടുക്കാതെ കഴിക്കും .ഈഫല്‍ tower ഇന്റെ മുകളില്‍ കയറി നാരങ്ങ അമ്മാനം ആടും .ഞാന്‍ swim in pule ഇല് പോയി നീന്താന്‍ പഠിക്കും   bycycle  ചവിട്ടാന്‍    പഠിക്കും .കുറഞ്ഞത്‌  മുന്ന് മണിക്കൂര്‍ എങ്കിലും കടല്‍ നോക്കി നിന്ന് കടലിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കും. . പച്ചപ്പില്ലാത്ത മരുഭുമിയിലൂടെ മരീചിക കണ്ടു വെള്ളം തേടി മരുഭുമിയിലുടെ  ഓടി നടക്കും .വളരെ തിരക്കേറിയ ഒരു town  കാണാന്‍ ഞാന്‍ രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ എങ്കിലും ചെലവാക്കും .     രാത്രിയില്‍ കുറേ സമയം  ടെറസിന്റെ  മുകളില്‍ നിന്ന് ആകാശത്തിന്റെ ഭംഗി കാണും .     ഇടവപ്പാതിയിലെ മഴ നനയാന്‍ എനിക്ക് വലിയ ആഗ്രഹ

അവര്‍ണനീയവും ശൂന്യവും ആയ നീലാകാശത്ത് വര്‍ണ നിബിടങ്ങളായ പക്ഷികള്‍ വന്നു.ആകാശം ഏഴഴകുള്ള ഒരു കുപ്പായക്കാരിയെ പോലെ ആയി. ആ കുപ്പായത്തില്‍  നിന്നും പക്ഷികളുടെ കളകുജനങ്ങള്‍ വന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു .അത് കാതുകളെ പരിപുര്‍ണ്ണ  സംതൃപ്തരാക്കി .ശബളിതമായ ഒരു പുംഗ്ഗാവനം പോലെ ............. ഹരിതാഭ നിറഞ്ഞ വനം   പോലെ ..ശലഭങ്ങള്‍ ആകുന്ന കുട്ടികള്‍ ഓടിക്കളിക്കും പോലെ .. ആകാശം എന്നും കണ്ണിനു കുളിര്‍മ്മയേകുന്ന ഒരു കാഴ്ചയായി .... ആകാശം സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ അണയാത്ത നാളം ആണ്...

    പ്രകൃതിയുടെ വിവിധ  നാട്യ രംഗങ്ങള്‍ നാം കാണാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവയാണ്.. അതെ ,ഓണപ്പുലരിയും ,കന്നിമാസത്തിലെ നിലാവും ,തുലാമാസത്തിലെ മനസ്സറിഞ്ഞു വീശുന്ന തുലാക്കാറ്റും, ചൂടേറിയ ഭൂമിയെ ഒരു മഞ്ഞു പുതപ്പിനാല്‍ മൂടുന്ന  വൃശ്ചിക മാസവും ,കണ്ണിനു കുളിര്‍മ്മയേകുന്ന വിഷുപ്പുലരിയും, അടങ്ങുന്ന വിചിത്രവും സുന്ദരവും ആയ  ഈ പ്രകൃതിയില്‍ ജീവിക്കുന്ന നാം  സത്യത്തില്‍ എത്ര ഭാഗ്യവാന്മാരാണ്.                     പച്ച നെല്‍പ്പാടങ്ങളെ ചേലയായി  ഉപമിച്ചു ,നമ്മുടെ പ്രകൃതിയെ മമുക്കൊരു നിത്യ കന്യകയാക്കം ..                     സഹ്യന്റെ മടിയില്‍ തല ചായ്ച്ചു ,കന്യാകുമാരിയില്‍ പാദങ്ങളും വെച്ച് ഉടലാകെ മെലിഞ്ഞ ഒരു കിടപ്പാണ് കേരളത്തിന്റേതു .ഈ വിഷയങ്ങളില്‍ നിന്നും തന്നെ മലയള കവിക്ക്‌ വേണ്ട എല്ലാത്തരം പോഷക അംശങ്ങളും  അടങ്ങിയ ഭക്ഷണം ഉണ്ട്..                  പുക്കളാല്‍ നിറഞ്ഞ കേരളം മരതകത്തിന്റെ ഭംഗിയില്‍   ഒളിമങ്ങാതെ നില്‍ക്കുകയാണ്.അത് കാണുന്ന ഏതൊരാളുടെയും മനസ്സും ,കരളും മിന്നിത്തിളങ്ങും .               പുത്തന്‍ പുലരിക്കായി സുര്യന്‍ കോടമഞ്ഞിനെ  തള്ളി നീക്കി മലയരികിന്റെ പിറകില്‍ ഒളിഞ്ഞു നില്‍ക്കുകയാണ്.            കേരളത

അറിയില്ല പറയുവാന്‍ വാക്കതില്ല അറിവാല്‍ തുളുമ്പിടും വിദ്യാലയം അമ്മതന്‍ സ്നേഹവും അറിവിന്റെ ഓളവും അലതല്ലി അണയുന്ന വിദ്യാലയം മനസിന്റെ ചില്ലലമാരയില്‍ സൂക്ഷിച്ച മാന്തളിര്‍ക്കൊടിയുടെ ഉന്മേഷവും മഞ്ചാടി മണിതന്റെ മാറ്റുള്ള മുഖവുമായ്‌ മനതാരില്‍ എന്നുമീ വിദ്യാലയം തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന പൈങ്കിളികള്‍ക്കായി തിരതല്ലും ആഹ്ലാദച്ചിരികള്‍ തന്നും തെറ്റ് തിരുത്തിയും, താലോലമാട്ടിയും , ഈ ലോകജ്ഞാനം  പകര്‍ന്നു നല്‍കി ss\Àaeyaqdpó  നല്ല കിടാങ്ങളെ നല്‍കുന്നു നമ്മുടെ വിദ്യാലയം നന്മതന്‍ നിറവാര്‍ന്ന വിദ്യലയതിന്നു നന്ദി പറയേണ്ടതെങ്ങനെ ഞാന്‍ ? നന്ദി പറയേണ്ടതെങ്ങനെ ഞാന്‍ ??...   (ഈ കവിത  ഞാന്‍ എന്റെ ശിശുവിഹാറിലെ    എല്ലാ അധ്യാപകര്‍ക്കും കുട്ടുകാര്‍ക്കും ആയി  സമര്‍പ്പിക്കുന്നു....)

അങ്ങനെ ഒരു മഴക്കാലത്ത് മഴ പ്രകൃതിയുടെ വരദാനമാണ് .മഴയത്ത് ഒരു ദിവസം എങ്കില്‍ ഒരു ദിവസം നന്നായി നനയുക എന്നത് എന്റെ ആഗ്രഹമായിരുന്നു .എന്റെ സ്വന്തം നാടായ ഇടുക്കിയില്‍ എന്റെ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സ് ജീവിതത്തിനിടയില്‍ ആണ് സംഭവം .പുതിയ സ്‌കൂളില്‍ പോകുവാന്‍ പുത്തനുടുപ്പും കുടയും ബാഗും ആയി ഞാന്‍ റെഡി ആയി നിന്നു. പുത്തന്‍ കുട പുതിയ കൂട്ടില്‍ തന്നെ എടുത്തു വെക്കാന്‍ പല തവണ ഓര്‍ത്തുതാണ് .പക്ഷെ ....എടുക്കാന്‍ മറന്നു. സ്‌കൂളില്‍ പുതിയ കുട്ടികള്‍ക്ക്‌ പ്രവേശനോത്സവം ഉണ്ടായിരുന്നു . . അതി ഗംഭീരമായ ഒന്നു.പാടത്തിന്റെ കരയിലൂടെയാണ് വീടിലെത്തെണ്ടത്. പ്രവേശനോത്സവത്തിനു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ പിരിഞ്ഞു . ഇടവപ്പാതിയിലെ മഴ നനയുക, അതും അച്ഛനും അമ്മയും ഒന്നുമറിയാതെ . അത് എന്റെ സ്വപ്നമായിരുന്നു .പെട്ടന്ന് കറുത്ത കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ മാനത്ത് നിറഞ്ഞു .ഇടിയും മിന്നലും എത്തി .ചറ പറ എന്ന് മഴ ആരംഭിച്ചു..കു‌ട്ടുകാര്‍ കുട വാഗ്ദാനം ചെയ്തെങ്കിലും ഞാന്‍ അത് തിരസ്കരിച്ചു . മഴ നല്ലത് പോലെ നനഞ്ഞു. ടാറിടാത്ത വഴികളിലെ വെള്ളത്തില്‍ കാല്‍ നനച്ചു .പുത്തന്‍ ഉടുപ്പാകെ നനഞ്ഞു .ചെളി തെറുപ്പിച്ച് ഞാന്‍ മഴയെ സ്വാഗതം ചെയ്തു.. കണ്ടത

ഈ കുറിപ്പ് എന്റെ ഡയറി യില്‍ എഴുതിയപ്പോള്‍ എനിക്ക് വയസ്സ്‌ 8 17 /3 /06. എല്‍ പി വിഭാഗത്തിലെ ഏറ്റവും മുതിര്‍ന്ന ക്ലാസ്സിലാണ് ഞാന്‍ പഠിക്കുന്നത് .കൂടാതെ എല്‍ പി യിലെ വായന മൂലയുടെ ലീഡര്‍ കൂടിയാണ് .ഇന്നു ഞാന്‍ നേരത്തെ തന്നെ ഉണര്‍ന്നു .ഇന്നലെ ശരിക്കും ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല .രാത്രി മുഴുവനും സ്കൂള്‍ വാര്‍ഷികത്തെ കുറിച്ചുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു .എന്നും എന്നെയാണ് എല്ലാവരും വിളിച്ചു ഉണര്‍ത്തുക ,എന്നാല്‍ ഇന്നു ഞാന്‍ നേരത്തെ ഉണര്‍ന്നു എല്ലാവരെയും എഴ്ഹുന്നേല്പ്പിച്ചു .എന്റെ അച്ചനാണ് സ്കൂള്‍ ലെ പി ടി എ പ്രസിഡണ്ട്‌ .ഒന്‍പതു മണിക്ക് തന്നെ സ്കൂള്‍ ലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു .ഞാന്‍ നേരത്തെ ചെന്നു മുന്‍പില്‍ സീറ്റ് പിടിച്ചു .പൊതു യോഗം നടത്തുന്ന ഹാള്‍ ഒരുക്കി. ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ഏലിയമ്മ ടീച്ചറും ,ഇബ്രാഹിം കുട്ടി സിറും ,ഈ വര്‍ഷം വിരമിക്കുകയാണ് .അവര്‍ക്കുള്ള യാത്ത്രയയപ്പ് യോഗത്തില്‍ സ്കൂള്‍ supporting group member ആയ ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ സര്‍ സംസാരിച്ചു .അതിന് ശേഷം കുട്ടികള്ക്ക് അവരുടേതായ ഭാവന ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു .ഒന്നും രണ്ട് കുട്ടിക്കവിതകളും ചൊല്ലി . പിന്നീട് അദ്ദേഹം ചൊല്ലിയ വരികള്‍

വീശു പാളയെ കുറിച്ചു വീശാം ഇരിക്കാം കുടയായ്‌ പിടിക്കാം വേണമെങ്കില്‍ കാശിക്കു പോകാന്‍ ഒരു പാത്ത്രമാക്കാം നായയെ തടുക്കമിനി വേണ്ടിവന്നാല്‍ കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷ് കണ്ണിരില്‍ വിതച്ചാലേ വിദ്യാവല്ലരി പൂക്കൂ അത് വെണീരില്‍ വിളഞ്ഞ വെള്ളിരിക്ക പോലെയാണ് കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷ് മനസിലാവാതെ മനസിലായി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മനസിലായത് കു‌ടി മനസിലാകാതാകും മനസ്സിലായോ ??? കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷ് ശ്രദ്ധയില്ലെങ്കില്‍ സിദ്ധിയില്ല സിദ്ധി ഇല്ലെങ്കില്‍ സാദ്ധ്യമെന്തു ? കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷ് ഉള്ള പിഴ തീരാനും പിഴ ഇല്ലതാവനും പഠിക്കുന്നു അപ്പോള്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ഇരുന്നു പഴിച്ചാലോ ?? കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷ് എന്നും പഠിച്ചാല്‍ എന്നും പൊടിക്കും എന്നും പൊടിച്ചാല്‍ എന്നും പുക്കും എന്ന് പൂത്താല്‍ ഏന്നും കായ്ക്കും കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷ് ബുദ്ധിയില്‍ മുട്ടായി ചേര്‍ത്താല്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാകും കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷ്

ഓണം വരവായ്‌ ................ നമ്മുടെ സ്വന്തം ഓണത്തപ്പനും ഉണ്ടല്ലോ.... പൂക്കളമായി പുവിളിയായി ആകെ പുരം പോടിപുരം ഓണക്കോടി ഉടുക്കനങ്ങനെ കൂട്ടത്തോടെ തയാറായി ..... ഇങ്ങനെ നമ്മുടെ ഓണത്തെ പറ്റി എത്ര എത്ര നല്ല ഓര്‍മകളാണ് നമുക്കുള്ളത്. നല്ല ഒരു ഓണം ഞാന്‍ എല്ലാവര്ക്കും ആശംസിക്കുന്നു ......................................................സ്നേഹത്തിന്റെ ഭാഷയും ,സന്തോഷത്തിന്റെ മനസും ആയി കേരളീയരായ നമുക്കു .............. ലോകത്തോട്‌ സംസാരിക്കാം . ഹാപ്പി ഓണം.... ഓണാശംസകള്‍ ...............

അമ്മയും അച്ഛനും രാവിലെ അടുക്കളയിലേക്കു പോയി ,തകൃതിയായ പണി ആരംഭിക്കുകയായി...പാത്രങ്ങള്‍ തമ്മിലടിച്ചുള്ള താളാത്മകമായ ശബ്ദം ആണ് എനിക്ക് മിക്കവാറും അലാറം ആവുക ...എന്നോ ഒരിക്കല്‍ അമ്മക്ക് തലവേദന ആയിരുന്നു.അച്ഛന്‍ ആണെങ്കില്‍ വീട്ടില്‍ ഇല്ല താനും . ഞാനും അക്കയും ആകട്ടെ അടുക്കളക്കാര്‍ എന്ന് തീരുമാനിച്ചു ചായ ഉണ്ടാക്കാന്‍ ഞാന്‍ മില്‍മ കവര്‍ പതിയെ മുറിച്ചു.കഷ്തകാലം,ബ്ലേഡ് നു മൂര്‍ച്ച ഇല്ലായിരുന്നു. ഞാന്‍മറ്റോരു ബ്ലേഡ് എടുത്തു ഒരു മുറി...................പടൂ!!! .................പാല് താഴെ.പിന്നെ തലവേദനിച്ചു കിടന്ന അമ്മയുടെ വഴക്ക്..അങ്ങനെ ഹൊ ആദ്യ പരീക്ഷണം തവിട് പൊടി,...അങ്ങനെ എന്റെ ചായ കുടിയും മുട്ടി..... മറ്റോരു ദിവസം വീട്ടില്‍ പുതിയ ഫ്രിഡ്ജ്‌ വാങ്ങിയ ദിവസം..............പച്ചക്കറികള്‍ എല്ലാം കൂട്ടിലാക്കി ഞാന്‍ ഫ്രിഡ്ജില്‍ വെച്ചു...അടുത്ത ദിവസം ഞാന്‍ നോക്കിയപ്പോള് ഫ്രിഡ്ജില്‍ ചെടി വളര്ന്നു അത്രേ...സവോളചെടിയും ഉള്ളിചെടിയും ഒക്കെ.....ഞാന്‍ കയ്യി കിട്ടിയത് ഒക്കെ എടുത്തു ഫ്രിഡ്ജില്‍ വെച്ചിരുന്നു.....

വയലുകള്‍ മുഴുവന്‍ മണ്ണാല്‍ മൂടി ഫ്ലാറ്റുകള്‍  ഫാക്ടറി പലതും പൊങ്ങി കൃഷിയെന്നാല്‍ ഒരു നാണക്കേടായി കര്‍ഷകരങ്ങനെ ഇല്ലാതായി.. അന്യനാടുകള്‍ ആശ്രയമായി.. അരിവില കുത്തനെ കുതിച്ചുയര്‍ന്നു.. പച്ചക്കറികള്‍ കിട്ടാനില്ല മാമല നാട്ടിന്‍ മക്കളെ ഊട്ടാന്‍ മറുനാടന്‍ രുചി വന്നു തുടങ്ങി മാബലി മന്നന്‍ എത്തീടുമ്പോള്‍ സദ്യ വിളമ്പാന്‍ പേപ്പറില ചോറിനു പകരം നൂഡില്‍സ്.. തൊടുകറിയായി ചില്ലി സോസ് ... അങ്ങനെ മാറി നമ്മുടെ നാട് നമ്മുടെ സ്വന്തം കേരള നാട്.....

സ്കൂള്‍ കാലഘട്ടം ഇനിയും പിന്നിട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിനിയാണ് ഞാന്‍ . ഈ പോസ്റ്റ് ബ്ലോഗിങ്ങ് ലോകത്തേക്കുള്ള എന്റെ ആദ്യത്തെ കാല് വയ്പ് ആണ് ..അതെ ഈ പുത്തന്‍ ലോകം എനിക്ക് ഒരു നല്ല അനുഭവം ആയിരിക്കും എന്നതില്‍ ഒട്ടും തന്നെ സംശയം ഇല്ല ..ഓരോ മനുഷ്യരിലും ദൈവം ഓരോ കഴിവ് നല്കും...എനിക്ക് ഒരു സാഹിത്യകാരി ആകുവാന്‍ ആഗ്രഹമുണ്ട്...അതിനാല്‍ ഇ ലോകത്തിലൂടെ ഒരു പരിധി വരെ എങ്കിലും എന്റെ ഇ ആഗ്രഹം നടപ്പില്‍ വരുത്തുവാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കും . ....ആധുനിക ലോകത്തിന്റെ യാന്ത്രികതയില്‍ സാഹിത്യ ലോകം മരിക്കുന്നു എന്ന് ഒരു സംസാരം കേള്‍ക്കാറുണ്ടായിരുന്നു...എന്നാല്‍ ബ്ലോഗുകളുടെ ഈ ലോകത്ത് എഴുത്തും വായനയും പുത്തന്‍ തലത്തില്‍ എത്തിയിരിക്കുന്നു..ഇനി ഇവിടെ ഞാനും ഉണ്ടാകും.. സ്നേഹത്തോടെ ചിരുതക്കുട്ടി